Widok z góry na biurko z materiałami dotyczącymi ochrony środowiska — wykresy, mapa świata, ikony recyklingu i oszczędzania energii, szklana żarówka oraz folder z napisem „Save Energy”.

5 najczęstszych błędów w dokumentacjach środowiskowych


Dokumentacja środowiskowa dla instalacji z zakresu gospodarki odpadami, takich jak biogazownie, kompostownie czy instalacje MBP, to jeden z kluczowych elementów procesu inwestycyjnego. Nasza firma nie tylko kompleksowo opracowuje koncepcje techniczno-technologiczne i dokumentacje środowiskowe, ale często wspiera także inwestorów, którzy posiadają już gotowe dokumenty i planują złożyć je w celu uzyskania decyzji środowiskowej. W związku z tym zebraliśmy najczęstsze błędy pojawiające się w dokumentacjach środowiskowych dla biogazowni, kompostowni i instalacji odpadowych, które mogą znacząco wydłużyć procedurę lub uniemożliwić uzyskanie decyzji.

To z pozoru drobny, ale często spotykany błąd w dokumentacjach środowiskowych. Karta informacyjna przedsięwzięcia (KIP) musi być podpisana przez autora dokumentu. Jeśli opracowuje ją zespół, podpis składa kierujący zespołem wraz z imieniem, nazwiskiem i datą sporządzenia dokumentu.

W przypadku raportu o oddziaływaniu na środowisko (ROOŚ), dokument powinien zawierać datę sporządzenia, imię, nazwisko i podpis autora. Jeśli raport opracowuje zespół autorów – konieczne są podpisy wszystkich członków zespołu oraz kierownika.

Częstym problemem w dokumentacjach środowiskowych dla inwestycji w sektorze odpadowym jest pomijanie analizy wariantów przedsięwzięcia. Dokumentacja powinna przedstawiać nie tylko wariant realizowany, ale także alternatywne rozwiązania – w tym wariant najkorzystniejszy dla środowiska.

Każdy z wariantów musi być opisany z takim samym poziomem szczegółowości, wraz z oceną oddziaływania na środowisko. Należy również uważać na błędne stosowanie tzw. „wariantu zerowego” – brak realizacji inwestycji nie jest równoważny z wariantem inwestycyjnym.

Dokumentacja środowiskowa musi być zgodna z dokumentami planistycznymi, takimi jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Brak takiej zgodności może skutkować brakiem możliwości uzyskania decyzji środowiskowej.

Przykładowo: w MPZP dla terenu przewidzianego pod biogazownię dopuszczono gospodarkę odpadami, ale zakazano inwestycji OZE o mocy powyżej 100 kW. Taka niezgodność może skutkować odrzuceniem wniosku o decyzję środowiskową (DSU).

Zbyt nieprecyzyjne opisy technologii, lokalizacji elementów instalacji, źródeł emisji czy parametrów technicznych prowadzą do licznych wezwań ze strony organów administracyjnych. Wydłuża to proces uzyskania decyzji środowiskowej i może budzić nieufność społeczną.

Brak konkretnych danych utrudnia ocenę oddziaływania na środowisko, a w skrajnych przypadkach może być podstawą do odmowy wydania decyzji. Starannie opracowany opis technologii może rozwiać wiele wątpliwości na etapie konsultacji społecznych.

W przypadku inwestycji realizowanych w sąsiedztwie innych instalacji – takich jak oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów czy istniejące biogazownie – obowiązkowe jest uwzględnienie oddziaływań skumulowanych.

Dokumentacja środowiskowa powinna zawierać analizę łącznego wpływu planowanej inwestycji i innych obiektów znajdujących się w promieniu oddziaływania. Brak takiej analizy może prowadzić do przedłużenia procedury administracyjnej lub konieczności uzupełniania dokumentacji.


Podsumowanie:

Przygotowanie dokumentacji środowiskowej dla instalacji odpadowych, kompostowni czy biogazowni to proces wymagający nie tylko wiedzy technicznej, ale także znajomości procedur administracyjnych i aspektów prawnych. Unikanie 5 najczęstszych błędów w dokumentacjach środowiskowych pozwoli nie tylko skrócić czas postępowania, ale również zwiększy szanse na uzyskanie pozytywnej decyzji środowiskowej.

dr inż. Kamil Kozłowski

MAJ 2025

Podobne wpisy